Bir zamanlar, yemyeşil sahilleri ve yüzlerce çeşit balığı olan güzel bir göl varmış. Gel zaman git zaman, gölün yeşil sahilleri kurumaya, suyu da gittikçe azalmaya başlamış. Başta balıklar olmak üzere, gölde yaşayan bütün hayvanlar endişelenmeye başlamışlar.
O günlerde gölün çevresinde bir balıkçıl kuşu görülmeye başlamış. Bir gün, bir grup göl canlısına yaklaşan balıkçıl; “Vah zavallılar vaah!” demiş, “Yakında göl kuruyacak sizler de öleceksiniz. Ben bu duruma çok üzülüyorum. Şu dağları görüyor musunuz? İşte o dağların arkasında büyük ve çok güzel bir göl var. Oraya gidebilseniz eğer…”
Balıkçıl kuşunu dinleyen göl canlıları; “Bizim oraya gitmemiz imkansız, başka bir çare bulmak zorundayız.” demişler.
Balıkçıl; “Aslında sizin oraya gitmenizin bir yolu var, ama bunu size nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum.” demiş.
Birden heyecanlanan göldeki canlılar; “Hadi söyle, söyle!” diyerek balıkçıl kuşuna yaklaşmışlar.
Balıkçıl; “Bu günlerde yapacak fazla işim yok. Her gün birkaçınızı sırtıma alarak o göle götürebilirim.”
Bu haber kısa bir zaman içinde bütün göl canlıları arasında yayılınca, uzun tartışmaların yaşandığı bir toplantı yapıp balıkçıl kuşunun teklifini kabul etmişler, Balıkçıl kuşu sabah, öğlen ve akşam olmak üzere, tam üç vakit sırtına aldığı balıklan dağların arkasındaki göle taşımaya başlamış.
Bir gün, kendisine sıra geldiği için balıkçıl kuşunun sırtına bir yengeç binmiş. Oldukça keyifli bir yolculuktan sonra dağların zirvesine ulaşmışlar.
Balıkçıl gittikçe alçalıyor, yengeç ise çok dikkatli bakmasına rağmen gölü bir türlü göremiyormuş.
Yere inmek üzereymişler ki, yengeç birden bir şeyler farketmiş. Daha dikkatlice bakınca her tarafın balık kılçıkları ile dolu olduğunu görmüş… Hemen bir çare düşünüp kıskaçlarını balıkçılın boynuna geçirmiş, zehirini akıtıp öldürmüş onu..
Böylece bu düzenbaz kuşun elinden, diğer balıkları kurtarmış.
