Keçi Yavruları ve Kurt Masalı Dinle | Hayvan (fabl) Masalları

Bir varmış, bir yokmuş… Bir keçi ile yedi tane . yavrusu varmış. Her gün otlamaya giden keçi, memelerini sütle doldurduktan sonra
kulübeye dönermiş. Oğlaklar da annelerinin memelerini büyük bir iştahla emermiş. Keçi evden çıkarken;
“Güzel yavrularım” dermiş. “Benden başka hiç kimseye sakın kapıyı açmayın!”
O civarda yaşayan kötü bir kurt varmış. Oğlakları yemek istiyormuş.

Keçinin evden çıktığını görünce kapıyı tıklamış. İçerdeki oğlaklar hep bir ağızdan “Kim ooo!” demişler.
Kurt cevaplamış “Açın ka­pıyı yavrularım! Ben sizin annenizim”

Oğlaklar;
“Sen bizim an­nemiz olamaz­sın!” demişler.
“Çünkü senin se­sin annemizin se­sinden daha ka­lın.”
Kurt bir koşu gidip kümesten yumurta çalmış ve hemen içivermiş. Sesi biraz incelince oğlakların kapısını tekrar çalmış. “Açın kapıyı yavrularım!” demiş, “Ben si­zin annenizim.”
Oğlaklar sormuş; “Sesin, annemizin sesine benzi­yor, ancak ayaklarını göster de bakalım annemiz mi­sin?” Kurt kapının altından ayaklarını gösterince, oğlak­lar; “Sen bizim annemiz olamazsın!” demişler. “Anne­mizin ayakları beyaz, sizin ki ise simsiyah.”

Kurt değirmene koşmuş hemen. Ayaklarını unla­rın içine batırıp, iyice beyazlattıktan sonra oğlakların kapısına dayanmış, Kapıyı tıklatıp; “Açın kapıyı yavru­larım!” demiş, “Ben geldim.” Oğlaklar cevaplamış; “Ayaklarını göster de, annemiz misin, görelim.”

Kurt ayaklarını kapının altından uzatmış. Oğlaklar bakmış ki, pamuk gibi bembeyaz bir çift ayak. Annele­rinin geldiğini düşünüp kapıyı açmışlar. Kurt içeri girer girmez oğlakların üzerine saldırmış. Yedi tane yavrunun altı tanesini hemen yutuvermiş. Bir tanesi ise masanın altına girerek saklanmış.

Akşam keçi eve gelince kapı­nın açık, içerde de kimseciklerin olmadığını görmüş, Te­laşla sağa sola koşarken, birden bir ağlama sesi duy­muş. Masanın altına bakınca,
korkudan büzüşmüş ağlayan yavrusunu görmüş.

Kucağına alıp sormuş; “Diğer kardeşlerine ne oldu?” Minik yav­ru, hem hıçkırıklar­la ağlıyor, hem de anlatıyormuş. “Anneciğim! Kurt bizi kandırıp ka­pıyı açtırdı. Di­ğer kardeşlerimi yuttu. Ben de saklanıp kurtul­dum.”
Keçi;
“Sen hiç üzülme yavrucuğum!” demiş, “Kadeşlerini kurdun karnından kurtaracağım.”
Eline iğne, iplik ve makas alan keçi, yavrusunu da yanına alarak dereye doğru yönelmiş. Tahmin ettiği gibi, kurt dere kenarında uyuyormuş. Hemen kafasına vurup bayıltmış. Sonra da karnını makasla kesmiş. Kur­dun karnından altı yavrusunu da sıra ile çıkarmış, Hepsi de sağ oldukları için annelerine sarılmışlar, Keçi, kurdun karnını taşla doldurup, iğne ve iplikle tekrar dikmiş. Mutlu bir şekilde kulübelerine dönmüşler.
Bir süre sonra uyanan kurt, ayağa kalkmak iste­miş. Çok zor da olsa ayaklanmış, ama bu kez de taşla­rın ağırlığından fazla yürüyemeyip yere yığılmış. Böylece cezasını çekmiş.

Diğer tüm Kurt Masallarını okumak veya dinlemek için BURAYA TIKLA